मनातील चांदणे .......

पाहिले जेव्हा तिला  क्षणिक प्रेमात पडावेसे वाटले  नियतीच्या खेळाला हरवून पाहावेसे वाटले  रोज तिची वाट मनाला भिडून जाऊ लागली  गोड तिचे हसु जणु  उमलत्या गुलाबाच्या कळ्या  काहीच काळात नशिबाने थट्टा केली  आयुष्यात काही सगळेच मिळत नाही  ती कशी मिळेल  माझ पहिले वहिले प्रेम  क्षणात दुसर्यांचे जाहले  माझी ओंजळ मी तिच्या साठी उघडली  पण खरच  जो खर प्रेम करतो त्याचीच ओंजळ नेहमी रिकामी राहते

सुख म्हणजे काय असते  हळूच बाबांच्या मिठीत जाऊन दिलेला तो गोड पापा असतो ॥   सुख म्हणजे काय असते डोक्यावरून आईने मायेनी फिरवलेल्या हाताची ऊब असते ॥ सुख म्हणजे काय असते एकाच वस्तुसाठी ताईशी झालेले भांडण असत ॥ सुख म्हणजे काय असते दादु जवळ एखाद्या वस्तुसाठी केलेला हट्ट असतो ॥ सुख म्हणजे काय असते रुसलेल्या मित्र-मैत्रिणी समोर उठक बैठक करुन त्यांच्या चेहर्यावरील हसु असत ॥

" पावसाच्या सरी पडून गेल्या मातीला असा गोड़ सुगंध सुटला एक एक थेंब मनाला भिडू लागला डोळ्यांना गारवा स्पर्श करुन  गेला हळूच गालांवर केसांचा लपंडाव सुरु झाला नकळत मनातून शब्द फुटले तीच शब्द लिहावेसे वाटले  "

कोणीतरी जीवनात असा भेटून जातो आपल्या चेहर्यावर चमक देऊन जातो ओठांवर हसु तर गालांवर लाली देऊन जातो डोळ्यात एक स्वप्न तर जगण्याला नविन मार्ग शोधून देतो भविष्याच्या रेषा उमटून भुतकाळ विसरून वर्तमान जगायला शिकवतो आनंदाचा पाऊस नि प्रेमाची सावली देऊन जातो हळूच अबोल हे मन पाण्याच्या प्रवाहाप्रमाणे खदखदु लागत।