मनातील चांदणे .......

किती रे वेडे हे मन माझे  कळलेच नाही कधी झाले तुझे  असा कसा उमटून गेलाय मनात ठसा  हल्ली त्या प्रेमाचा होतोय आभास असा  दिसत ते त्या पावसाच्या सरीमध्ये  जाणवतो त्या गार हवेच्या स्पर्शामध्ये  शोभतो त्या झाडाच्या पानांवरच्या थेंबामध्ये  मिसळून जातो त्या मातीच्या सुवासामध्ये  कोणास ठाऊक ऐवढे कसे वेडे हे मन  तुझेच गाऊ लागले वेळोवेळी गुणगान  

रडतेय रे मन माझे तुझ्या या अबोला मुळे सतत घुसमुट होतीये तू नसल्यामुळे मान्य आहे चूक माझी मला सतत तुला देतीये त्रास गमावून नाही ना बसेल तुला याचाच  होतोय भास नको ना वाढवूस अंतर आपल्या मधले नको ना ती  शांतता आपल्यात हजारो प्रश्न रेंगाळतेय माझ्या या मनाच्या भोवती इथवर च होती का साथ तुझ्या माझ्या नात्याची सावरता सावरेना हे मन माझे विसरता विसरेना हे प्रेम तुझे खरच रडतेय रे मन माझे तुझ्या या अबोला मुळे सतत घुसमुट होतीये तू नसल्यामुळे